
„საქართველოს ევროინტეგრაციასთან დაკავშირებულ დათქმებსა და რეკომენდაციებზე თავიდანვე გამიჩნდა კითხვები. აშკარად ჩანდა, ყოველ შემთხვევაში ჩემთვის, რომ ევროკავშირის მიერ ჯერ 12, ხოლო კანდიდატის სტატუსის შემდეგ კი 9 რეკომენდაცია ემსახურება სუვერენიტეტის დაუშვებელ დონემდე შეზღუდვას, და ქვეყანაზე გარე კონტროლის დაუშვებელი დოზით ზრდას“, – წერს სოციალურ ქსელში ექსპერტი ზაალ ანჯაფარიძე.
ანჯაფარიძემ რამდენიმე დათქმა განიხილა და ახსნა თუ რას ნიშნავს სინამდვილეში ისინი საქართველოსთვის.
„საქართველოს ევროინტეგრაციასთან დაკავშირებულ დათქმებსა და რეკომენდაციებზე თავიდანვე გამიჩნდა კითხვები. აშკარად ჩანდა, ყოველ შემთხვევაში ჩემთვის, რომ ევროკავშირის მიერ ჯერ 12, ხოლო კანდიდატის სტატუსის შემდეგ კი 9 რეკომენდაცია ემსახურება სუვერენიტეტის დაუშვებელ დონემდე შეზღუდვას, და ქვეყანაზე გარე კონტროლის დაუშვებელი დოზით ზრდას თავს არ შეგაწყენთ ყველა დათქმა/რეკომენდაციის განხილვით და მხოლოდ ზოგიერთზე შევჩერდები.
- ევროკავშირისა და მისი ღირებულებების შესახებ დეზინფორმაციასთან, ბრძოლა.
სინამდვილეში, ეს გახლავთ საქართველოს მოქალაქეებისათვის ევროკავშირზე კრიტიკული აზრის გამოხატვის თავისუფლების წართმევა. ალტერნატიული აზრის ჩახშობა და რეპრესიული ზომები ამგვარი აზრების ავტორთა მიმართ. ევროკავშირი დეზინფორმაციად მიიჩნევს მის კრიტიკას. ეს ფაქტობრივად ნიშნავს საქართველოში ევროკავშირზე ჯანსაღი დისკუსიების სივრცის დახურვას და აზრთა პლურალიზმის მოშთობას.
- ევროკავშირის საერთო საგარეო და უსაფრთხოების პოლიტიკასთან საქართველოს საგარეო პოლიტიკის თანხვედრის მაჩვენებლის გაუმჯობესება
სინამდვილეში, ეს არის საქართველოს იძულება, ევროკავშირისგან ყოველგვარი დამცავი მექანიზმების შეთავაზების გარეშე, სრულად შეუერთდეს რუსეთის წინააღმდეგ ევროკავშირის სანქციებს, ამით ქვეყნის ეკონომიკას უმძიმესი დარტყმა მიაყენოს, ქვეყანა სოციალური აფეთქების ზღვარზე დააყენოს და რუსეთიდან აგრესიის საფრთხე გაზარდოს.
- პოლიტიკური პოლარიზაციის წინააღმდეგ დამატებით ბრძოლა – მათ შორის პარლამენტში ოპოზიციურ პარტიებთან ინკლუზიურად მუშაობა.
სინამდვილეში, ეს არის „ნაცმოძრაობასთან“ და მის გამონაყოფებთან „კოჰაბიტაციის“ პოლიტიკის გაგრძელება, პოლიტიკურ რუკაზე მათი შენარჩუნების მიზნით. ფაქტიურად, უნდა ვისხდეთ დესტაბილიზაციის შენელებული მოქმედების ნაღმზე, რომლის აფეთქების პულტიც ამ პარტიების და მათი გარე კურატორების ხელში იქნება.
- ყოვლისმომცველი და ეფექტური სასამართლო რეფორმის განხორციელება
სინამდვილეში, რეფორმების აკომპანემენტით მოხდებოდა მოსამართლეთა ე.წ. „ვეტინგის“ დანერგვა – უცხოელი ექსპერტების მიერ საქართველოს მოსამართლეების შერჩევა და დანიშვნა. შედეგად, სასამართლო მთლიანად მოექცეოდა გარეშე კონტროლის ქვეშ, აქედან გამომდინარე მძიმე შედეგებით.
- სამოქალაქო საზოგადოებასთან კონსულტაციების გამართვა, მათი ჩართულობის უზრუნველყოფა კანონშემოქმედებით და პოლიტიკის შემუშავების პროცესში და მათი თავისუფლად მუშაობის უზრუნველყოფა.
სინამდვილეში, ამით უნდა მოხდეს გარედან დაფინანსებულ-მხარდაჭერილი უცხოური გავლენის აგენტურის ჩანერგვა კანონშემოქმედებით და პოლიტიკის შემუშავების პროცესში, უცხოელი დამკვეთების ინტერესების ლობირების მიზნით. ბოლო წლებმა აჩვენა, რომ აღნიშნული ენჯეოების ლობირებული საკითხები ხშირად ეწინააღმდეგება ქვეყნის და საზოგადოების ინტერესებს და ტრადიციებს”, – წერს ზაალ ანჯაფარიძე.